W dniu 31.10.2017 odbyły się w
naszej szkole lekcje filmowe poświęcone plakatowi filmowemu. Zajęcia zostały
przeprowadzone w dwóch klasach – w klasie 1 TBI i w klasie 1 TGŻ. Zajęcia były
prowadzone przez Agnieszkę Matwiejczuk.
W obecnych czasach otacza nas coraz
więcej kiczu: kiczowate ubrania, kiczowate książki, kiczowate filmy… otacza nas
coraz więcej tandety. Wychodząc na miasto napotykamy coraz więcej „koszmarków”.
Lekarstwem na to może być próba otaczania się ładnymi przedmiotami. Nie jest
to, wbrew pozorom, takie proste. Nie jest to jednak także niemożliwe.
Zjawiskowymi przedmiotami są między
innymi artystyczne plakaty filmowe. Pozwalają one odbiorcy zapoznać się z
indywidualną wizją artysty. Ich wartość nie wynika jednak tylko z
indywidualizmu. Artystyczne plakaty filmowe posiadają także coś więcej, coś co
można określić jako walory estetyczne. Dany plakat może nam się podobać lub
nie, ale nawet wówczas, gdy krytycznie podchodzimy do danego dzieła, możemy
dostrzec jego przymioty. Stąd też tak ważne jest, by nauczyć uczniów cenienia
rzeczy, przedmioty, które, używając górnolotnego określenia, mają duszę.
Uczniowie podczas lekcji zapoznali
się z artystycznymi plakatami filmowymi do następujących filmów: „Chłopi” W.
Reymonta; „Lalka” B. Prusa; „Nad Niemnem” E. Orzeszkowej i „Potop” H.
Sienkiewicza. Dodatkowo, dla porównania zostały zaprezentowane plakaty
dystrybucyjne (do tych samych filmów).
W tym miejscu pojawia się
refleksja, jak sprawić, by młodzież czytała książki? Różnego rodzaju dydaktycy,
pedagodzy proponowali wielorakie rozwiązania. No cóż, nikogo do przeczytania
książki (np. lektury) nie zmusimy. Stąd też tak ważne są działania, które
miałyby na celu, w jakiś inny sposób przybliżyć młodzieży teksty literackie. I
takim sposobem może być analiza plakatu filmowego. Stąd też pomysł na tę lekcję
(zaczerpnięty z kursu dla nauczycieli „Edukacja filmowa nowe wyzwania”).
Uczniowie być może nie przeczytają wymienionych książek (albo przeczytają 1-2),
lecz będą mieli dzięki tego typu lekcji jakąś wiedzę na temat tych dzieł
(zarówno literackich jak i filmowych).
Lekcja przebiegała w ten sposób, że
uczniowie pracowali zarówno nad plakatami artystycznymi jak i dystrybucyjnymi.
Mieli za zadanie je porównać, powiedzieć, jakie wrażenie na nich sprawiły,
które im się bardziej podobały. Wbrew pozorom nie zawsze plakaty artystyczne
podobały im się bardziej. Czemu tak było? Trudno udzielić jednoznacznej
odpowiedzi. Powodem takiego stanu rzeczy może być, np. trudność ze zrozumieniem
indywidualnej wizji artysty. Generalnie lekcja polegała na zwróceniu uwagi
uczniów na następujące elementy: symboliczny i metaforyczny wymiar plakatów,
osiągnięcia polskiej szkoły plakatu.
Uczniowie dostrzegli, że w
przestrzeni miejskiej można zobaczyć plakaty filmowe, jednak zupełnie inne niż
te artystyczne. Celem lekcji było uwrażliwienie młodzieży na piękno
otaczającego świata.
Komentarze
Prześlij komentarz