Drugie spotkanie DKF-u – „Przebaczyć wystarczy raz. Nienawidzić trzeba codziennie”.
W dniu 29 października 2018 roku uczniowie z naszej szkoły
uczestniczyli w spotkaniu Dyskusyjnego Klubu Filmowego, które odbyło się w
Bibliotece Pedagogicznej. W trakcie spotkania uczniowie dyskutowali na temat
filmu Dereka Cianfrancea "Światło
między oceanami".
Film ten to historia młodego małżeństwa, które uratowało dziecko z
dryfującej łodzi. Postanawiają zatrzymać dziewczynkę, nie informując nikogo o
zaistniałej sytuacji.
„Światło
między oceanami” to film wyjątkowy. Wzbudza w widzu wielorakie emocje. Opowiada
o cierpieniu, winie, karze ale i przebaczeniu.
Film jest wart obejrzenia z wielu
powodów. Podczas oglądania możemy przeżywać emocje wraz z bohaterami: śmiejemy
się razem z nimi ale także płaczemy razem z nimi.
CIERPIENIE
Tom jest
człowiekiem poranionym przez przeżycia wojenne. Jego losy pokazują jakie spustoszenie
w sercach ludzi powoduje konflikt zbrojny. Na nic już nie czeka. Niczego nie
oczekuje. Postanawia podjąć się pracy latarnika. Samotność – jest to coś, co dobrowolnie
wybiera. Używając dzisiejszej nomenklatury możemy powiedzieć, że jest
człowiekiem przegranym. Tom odczuwa silne wyrzuty sumienia z powodu tego, co
musiał robić podczas wojny. Wojna niszczy ludzi nie tylko fizycznie ale także
(przede wszystkim (?) psychicznie. Wszystko się zmienia, gdy los zsyła mu
Isabel. Czy jednak będą szczęśliwi?
WINA
Tom i Isabel
to dobrzy ludzie. Bardzo pragną zostać rodzicami. Niestety, Isabel dwa razy
poroniła. Bardzo ten fakt przeżywa, nie może się z tym pogodzić. Cierpi. Tom
wspiera ją, jednak ona nie może pogodzić się z tym, że nie jest jej dane urodzenie
dziecka. Popada w depresję. Sytuacja ulega zmianie, gdy wraz z Tomem ratują
dziewczynkę z dryfującej łodzi. Na łódce oprócz maleńkiej dziewczynki znajduje
się także mężczyzna, który jednak nie żyje. I tu zaczyna się początek
prawdziwego dramatu Toma i Isabel. Jest to moment przełomowy. Oboje
postanawiają zatrzymać dziecko, nie informując nikogo o zaistniałej sytuacji.
Nie myślą o tym, że może ktoś czeka na to dziecko, np. matka.
Tom ma większe
opory przed zatrzymaniem dziewczynki, ale Isabel go do tego namawia. Jednakże
po pewnym czasie Tom poznaje kobietę, która okazuje się być matką dziecka. Gdy
młody mężczyzna dostrzega jak bardzo cierpi ta kobieta, zaczyna odczuwać silne
wyrzuty sumienia. Jednakże nie wyjawia jej prawdy – co niszczy go psychicznie.
KARA
Prawda
wychodzi na jaw. Toma i Isabel spotyka kara za popełniony czyn. Jakkolwiek widz
potępia ich uczynek, to jednak równocześnie odczuwa współczucie wobec
tragicznego życiorysu bohaterów.
PRZEBACZENIE
Najbardziej
godną podziwu postacią jest Hannach – matka dziewczynki. Wybacza Tomowi i
Isabel. Rozumie ich tragedię i potrafi im przebaczyć. Wypowiada znamienne słowa:
„Przebaczyć wystarczy raz. Nienawidzić trzeba codziennie”.
Uczniowie z zainteresowaniem obejrzeli film. Po projekcji
uczestniczyli w dyskusji – uznali film za warty obejrzenia i polecenia innym
osobom. Największą sympatię wzbudziła wśród widzów Hannach, zaś postacią
najbardziej irytującą była Isabel.
Zajęcia prowadzili: Marcin Czubara, Agnieszka Matwiejczuk i
Barbara Mazurek.
Komentarze
Prześlij komentarz